Mare wetenschapsquiz 2005: hoogleraren slaan terug

van der Does
Wie wordt in 2005 de slimste mens van de Universiteit Leiden? Daar ging het om tijdens de Mare Wetenschapsquiz op dinsdag 7 juni in het LAKtheater.

Ging verleden jaar Sikke Kingma UR-voorzitter en dubbelstudent chemie/rechten met de eer en wisselbeker lopen, nu gaan beide naar prof. dr. Willem van der Does, afgevaardigde van de faculteit der Sociale Wetenschappen.

In totaal zestien kandidaten, bestaande uit krantenquizwinnaars, gedeputeerden van alle faculteiten en vier grote studentenverenigingen, gingen met elkaar de strijd aan.

Winnaar Van der Does maakte tijdens de quiz een inhaalslag nadat hij na twee rondes bijna bij de afvallers hoorde. De verliezend finalist van dit jaar, hoogleraar godsdienstwijsbegeerte Willem B. Drees, verloor met slechts één punt verschil. Tot aan de finale lag Drees vrijwel steeds op kop.

Zelf tot op het allerlaatste moment bleef onduidelijk wie met de gladiolen naar huis zou gaan. In de finale gaven Drees en Van der Does namelijk altijd dezelfde juiste antwoorden. De schatvraag aan het einde hakte de knoop door. Amanuensis Jos, bekend van Nickelodeon en intra muros als natuurkundige en universitair docent Jos van den Broek, voerde een proef uit waarin het gewicht bepaald moest worden dat één haar kan dragen. Drees gokte op 13,01 gram, maar Van der Does zat met 68 gram het dichtst bij het juiste antwoord: 80 gram.

Van der Does heeft ondertussen aangekondigd zijn beker niet op de schouw thuis te plaatsen, maar netjes achter het raam van zijn kamer in het FSW-gebouw. Ere wie ere toekomt.(TB)Superville zonder leeuw

Een meisje in een witte jurk zit op een schommel en wrijft met een vinger langs de rand van een wijnglas. Terwijl het glas fluit, wordt de schommel opgetrokken. Het meisje verdwijnt door een gat in het plafond naar een hogere etage. Tegelijkertijd klinkt er op alle etages van de voormalige dekenfabriek live pianomuziek: uit het gat waar ze vandaan komt, op de etage waar ze langs zweeft en uit het gat waarin ze verdwijnt. Als even later de schommel zakt, komt het meisje weer langs. Dit keer zingt ze zelf.

De uitvoering was een van de onderdelen die tijdens de lustrumweek in het Scheltemacomplex (Marktsteeg 1) werden gehouden onder de noemer Superville. David Humbert de Superville (1770-1849) was behalve tekenaar, kunsttheoreticus en lector Italiaans en Frans aan de Leidse universiteit ook curator van de universitaire prentencollectie. Zijn werk en ideeën inspireerden kunstenaars, componisten, docenten en studenten tot een ‘interdisciplinaire manifestatie’.

Om een idee te geven van deze ideeën: De Superville wilde dat er een reusachtige leeuw voor de Nederlandse kust zou verrijzen, en wel in de zee bij Katwijk en op een enorme rots. Vandaar dat er een (levende) leeuw uit Italië werd overgebracht. Helaas maar voor even, want vanwege het ontbreken van de juiste papieren moest het beest na enkele dagen terug naar zijn thuisverblijf. Een video moest hem vervangen.